Ο κερατόκωνος είναι μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από κεντρική ή παράκεντρη λέπτυνση του κερατοειδούς και κωνοειδή προβολή αυτού. Εμφανίζεται συνηθέστερα κατά την εφηβεία και εξελίσσεται μέχρι την ηλικία των 35-40 ετών. Αποτελεί νόσο αγνώστου αιτιολογίας, αν και φαίνεται ότι γενετικοί λόγοι συμμετέχουν στην εκδήλωση της νόσου. Ο κερατόκωνος προσβάλλει στη μεγάλη πλειονότητα των ασθενών και τους 2 οφθαλμούς. Το κυριότερο σύμπτωμα της πάθησης αποτελεί η συνεχώς επιδεινούμενη όραση λόγω της προοδευτικής αύξησης της μυωπίας και του αστιγματισμού. Η διάγνωση στηρίζεται στα κλινικά ευρήματα και στην τοπογραφία/ τομογραφία κερατοειδούς. Οι ήπιες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με χρήση γυαλιών ή φακών επαφής (συνήθως σκληρών). Σε προχωρημένες περιπτώσεις, όπου η χρήση φακών επαφής δεν είναι αποτελεσματική (αναφορικά με τη βελτίωση της όρασης), καταφεύγουμε σε χειρουργικές επεμβάσεις όπως η ένθεση κερατοειδικών δακτυλίων ή ακόμα και η μεταμόσχευση κερατοειδούς.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια μπορούμε πλέον να σταματήσουμε την εξέλιξη της νόσου χάρις στη μέθοδο της διασύνδεσης κερατοειδούς (cross linking).
